|
||||||||
“ The GODFATHER of the JERSEY SHORE SOUND “ John Lyon, een naam die bij “echte” muziekliefhebbers zeker een belletje laat rinkelen, is beter bekend Southside Johnny, de frontman van The (Asbury) Jukes én, als de peetvader van de “(New) Jersey Shore Sound”. De dit jaar 72-jarige Amerikaanse singer-songwriter is geboren in Ocean Grove, een plaats in de staat New Jersey. De Jersey Shore is het kustgebied, de ongeveer 141 mijl die grenst aan de Atlantische Oceaan, van Perth Amboy in het noorden tot Cape May Point in het zuiden. Als definitie van de Jersey Shore Sound vond ik “een mix van oude pre-Beatles R&R met pre-Motown R&B”… In 1974 richtten zanger John Lyon en gitarist/songwriter "Miami" Steve Van Zandt de Southside Johnny & the Asbury Jokes op. Van Zandt ruilde in 1975 de Jukes voor de E Street Band (van Bruce Springsteen), maar bleef de Jukes leiden, hun nummers schrijven en was de producer van hun albums. De originele Jukes line-up was: Billy Rush (gitaar), Kevin Kavanaugh (keyboards), Al Berger (bas), Kenny Pentifallo (drums), Carlo Novi (tenor sax), Eddie Manion (baritone sax), Tony Palligrosi (trompet), Ricky Gazda (trompet) en Richie "La Bamba" Rosenberg (trombone). De band tekende een contract bij Epic Records label en bracht in 1976 hun debuut studio album ‘I Don't Want to Go Home’ uit. In 1977 volgt ‘This Time It's for Real’, een album met meer inbreng van Springsteen en gastinbreng van The Coasters, The Drifters en The Five Satins. Omdat hun derde album ‘Hearts of Stone’ (1978) qua verkoop flopt, verbreekt Epic hun contract. Bij Mercury brengen ze ‘The Jukes’ (1979), ‘Love Is a Sacrifice’ (1980) en het dubbele live album ‘Live: Reach Up and Touch the Sky’ (1981) uit. Atlantic Records/ Mirage laat Lyon vrij samen te werken met Billy Rush, omdat het niets werd met producer Nile Rodgers en ‘Trash It Up!’ (1983), wanneer ze ‘In the Heat’ (1984) uitbrengen. Door het vertrek van Billy Rush moet Lyon ‘At Least We Got Shoes’ (1986) verder alleen afwerken, waarna hij een soloalbum ‘Slow Dance’ (1988) uitbrengt. Southside & the Jukes gaan opnieuw met Springsteen en Van Zandt samenwerken voor het album ‘Better Days’ (1991). Na een onderbreking van tien jaar begint Lyon met zijn eigen Leroy Records label en brengt hij ‘Messsin' With the Blues’ (2000) uit. In 2002 volgt ‘Going to Jukesville’. ‘Soultime!’ is het laatste album dat Southside Johnny & the Asbury Jukes uitbracht. Vijf jaren na ‘Pills & Ammo’ (2010) brengen ze een album uit, met enkel (elf) originele nummers. De nummers zijn geschreven en geproducet door toetsenman Jeff Kazee & John Lyon en is opgenomen in de Lakehouse Recording Studios in de thuisstad van de Jukes, Asbury Park. Het album is SJ’s hulde aan de soulmuziek anno jaren ’70. Bij BGO-records verscheen recent ‘The Jukes / Love is a Sacrifice’, twee Southside Johnny & The Asbury Jukes’ albums die origineel werden uitgebracht bij hun toen nieuwe label Mercury, resp. in 1979 en 1980. Beide albums haalde de US Top 100, maar uit de albums kwamen géén tophit singles.
THE JUKES [1979] - Mercury Records, 1979 Omdat hun derde album ‘Hearts of Stone’ (1978) qua verkoop flopte, verbrak Epic hun contract. Bij Mercury brengen ze daarna ‘The Jukes’ (1979), ‘Love Is a Sacrifice’ (1980) en het dubbele live album ‘Live: Reach Up and Touch the Sky’ (1981) uit. Voor ‘The Jukes’ schreven Billy Rush, Johnny Lyon & Allan S. Berger de muziek/teksten. Producer was Barry Beckett. In de line-up zaten naast de gitaristen Billy Rush & Joel Gramolini, bassist Allan Berger en drummer/percussionist Steve Becker, ook een resem blazers: saxofonisten Ed Manion & Stan Harrison, trombonist Richard "La Bomba" Rosenberg en trompettisten Rick Gazda & Bob Muckin. Toetsenist was Kevin Kavanaugh. Een nummer dat ik er hier uitpik is het relaxte, swingende “The Time”. Het laat Johnny, toen een prille veertiger, horen als een bijna crooner die zich laat meevoeren -het lijkt of hij tijd genoeg heeft- door de soulvolle blazers en het achtergrondkoor. Niet alle nummers zijn even rustig. Neem de opener “All I Want Is Everything”, “I’m So Anxious” en/of “Living In The Real World” (enkele songs van Billy Rush), ze worden gedaan in de typische uitgelaten Jukes’ stijl. De afsluiter “Wait In Vain” is de enige echte ballade, die een zachte, emotionele Johnny laat horen.
LOVE IS A SACRIFICE [1980] - Mercury Records, 1980 ‘The Jukes’ uit 1979 was uiteindelijk een mislukte poging om Southside Johnny & the Asbury Jukes’ muziek terug wat radiovriendelijker te maken. Het album verkocht niet bijzonder veel beter dan zijn voorgangers, en ‘Love Is a Sacrifice’ moest een jaar later soelaas brengen. Deze keer werden de sessies geleid door zanger Johnny Lyon en gitarist Billy Rush. De resultaten lagen veel dichter bij de Jersey Shore R&B, die altijd hun beste werk markeerde. Het werd geen meesterwerk als ‘Hearts of Stone’ (1978), maar het had ook zijn “sterke” punten: de scherpte van de blazers, de ritmesectie, de melodieën en de zang van Lyon. Billy Rush schreef de nummers (twee samen met Johnny Lyon). De tweede release bij Mercury ‘Love is a Sacrifice’ werd aanvang 1980 opgenomen en gemixt (Stephan Galfas) in The House of Music in West Orange, NJ. De line-up was vergelijkbaar met die van het 1979-album. Naast de gitaristen Billy Rush & Joel Gramolini, bassist Steve Buslower, drummer/percussionist Steve Becker ook nu weer meerdere blazers: saxofonist Ed Manion, trombonist Richie "La Bamba" Rosenberg* en trompettist Rick Gazda. Toetsenist was Kevin Kavanaugh. Nummers die het live erg goed deden -en altijd werden meegezongen- waren “Why is Love Such a Sacrifice” en “Long Distance”. “Goodbye Love”, “Why” en de titelsong bewezen dat de Jukes na de tegenslagen van de afgelopen jaren, nog steeds hun plaats in de scene verdienden. ‘Love Is a Sacrifice’ is geen bijzonder flitsende of innovatieve plaat, het is gewoon no-nonsense R&B, het ingrediënt waarmee Southside Johnny & the Asbury Jukes al eerder scoorden. Anno 2020 zijn Southside Johnny & the Asbury Jukes nog steeds een erg populaire live act en touren ze nog steeds. De huidige line-up bestaat uit: Southside Johnny: lead zang, harmonica (1975–nu), Glenn Alexander: gitaar, zang (2010–nu), John Conte: bas (2008–nu), Thomas "Goose" Seguso: drums (2010–nu), Chris Anderson: trompet, Flügelhorn (1997–nu), John Isley: sax, Neal Pawley: trombone & Jeff Kazee: piano, Hammondorgel. Wij interviewden hem -mede n.a.v. zijn album ‘Soultime!’ (2015)- in Ospel.NL tijdens Moulin Blues 2016. Eric Schuurmans
THE JUKES [1979] Track list: Line-up: LOVE IS A SACRIFICE [1980] Line-up: Discography Southside Johnny & the Asbury Jukes: |
||||||||
|
||||||||
.jpg)
.jpg)
